David Claerbout (Kortrijk, 1969) probeert in zijn video installatie in te zoomen op het verstrijken van de tijd. Wat is tijd, hoe ervaren we tijd, in welke richting gaat tijd, is het naar links of is het naar rechts. Kunnen we tijd op een andere manier benaderen en ervaren?
Dit gegeven benadert David Claerbout met video instatallaties.
In 1997 zien we de video Ruurlo, Borculoscheweg 1910. De boom op de oude zwart/witte postkaart ruist nu zachtjes in de wind.
In een computer animatie Olympia (The real time disintegration into ruins of the Berlin Olympic stadium over the course of a thousand years) dewelke van start ging in 2016 laat hij ons meekijken naar de tijd die voor ons ligt. Nu na de eerste 5 jaar ziet de toeschouwer dat er rond het gebouw onkruid aan het groeien is.
Het nieuwe werk Aircraft (FAL) zien we een vliegtuig in aanbouw. Alles klopt maar toch lijkt dit uit het verleden te komen. Hij probeert hier een tussentijd te scheppen door het visualiseren van het verleden en het heden.
De zwart-wit projectie is gebaseerd op een foto van de 21 jarige Elvis Presley. Deze foto gebruikt hij dan als uitgangspunt voor een D-animatie. Uit fragmenten van honderden originele foto's van Elvis construeerde hij vervolgens de huid en gelaatstrekken. Zo komt de foto echt tot leven. In de video installatie beweegt hij de camera zeer traag rond het lichaam van Elvis alsof de tijd even stilstaat.
De video 'Shadow Piece' toont een glazen entree van binnenuit gefilmd, zodat het lijkt dat je als kijker boven op de trap staat en door de deuren kijkt. Regelmatig komen er mensen langs die willen binnenkomen maar voor een gesloten deur staan. Enkel de schaduwen vallen wel naar binnen. Zelf zegt hij hierover: ""De onmogelijkheid om het gebouw te betreden is een metafoor voor de fotografie en video als een tijdmachine waar de toeschouwer geen toegang tot heeft.""
Deze collectie is nog te zien het museum De Pont in Tilburg tot 28 november. Alle info op de website.
תגובות