Anna Mae Bullock (1939) was in de wieg gelegd om een artieste te worden. Na de scheiding van haar ouders toen ze 3 jaar was werd ze groot gebracht door haar grootmoeder. Ze was begeesterd door het zingen in het kerkkoor en toen ze op haar zeventiende terug bij haar moeder en zus terecht kwam ontmoette ze niet veel later Ike Turner. Ze werd snel opgenomen in de band en niet veel later verhuisde ze van het achtergrond koor naar de voorgrond.
In 1973 hadden ze hun laatste hit 'Nutbush City Limits' dat Tina zelf schreef over haar geboorteplaats.
Vijf jaar later werd het huwelijk uiteindelijk niet verklaard en stond Tina ondertussen 39 jaar er alleen voor. Platenfirma's waren niet meer geïnteresseerd. Roger Davis was wel een talentscout die in haar geloofde en het roer werd omgegooid. Tina werd een rockchick. En de rest is geschiedenis met shows over de hele wereld tot 2010.
Dit jaar nog verloor Tina haar zoon Ronnie Turner en in 2018 stapte haar oudste zoon Graig uit het leven.
Zelf is ze sinds 1986 samen met de veel jongere Erwin Bach en wonen ze in Zwitserland. Haar gezondheid heeft haar de laatste jaren ook parten gespeeld met een beroerte, kanker en nierfalen.
Maar nu naar de musical die na Londen en Hamburg nu te zien is in Nederland. Het is het verhaal zoals hierboven geschetst dat wordt verteld. Dat maakt het mooi om te zien en te beleven met daartussen de ondertussen geworden klassiekers ‘Simply The Best’, ‘What’s Love Got To Do With It’, ‘Private Dancer’ en ‘We Don’t Need Another Hero’, Nutbush City & Proud Mary.
Dit alles leidt naar een zeer sterke apotheose. TINA mag er zeker staan. Men koos in Nederland voor een gedeelte de songs te vertalen. Dit kan soms wel werken maar in deze echte klassiekers neemt het toch wat weg van de sterkte. Zo ook de muzikale zaal balans was er bij wijlen iets te weinig homogeen voor een kritisch oor. Maar voor de rest een en al plezier. We zagen Nyasa Alberta als een zeer sterke Tina. Nog te zien in het Beatrix Theater in Utrecht tot februari 2023.
Comentários